schroth Metoda Schroth to oddechowo- ortopedyczny  system  trójpłaszczyznowej terapii skolioz dzieci, młodzieży i dorosłych. Terapia Schroth stosowana jest także w  przypadkach wad postawy, chorobie Scheuermanna zwanej  kifozą młodzieńczą, chorobie Bechterewa  zwanej zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa, chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa, itp. W metodzie Schroth postawę ciała rozpatruje się jako układ 3 równoległych prostokątów (bloków)  odwzorowujących odpowiednie odcinki ciała, ułożonych jeden na drugim:
  • Pierwszy blok miedniczy obejmuje miednicę, odcinek lędźwiowy kręgosłupa oraz podbrzusze po pępek i dolne żebra.
  • Drugi blok klatki piersiowej obejmuje górną część brzucha i klatkę piersiową. Jego dolną granicę określa 12. kręg piersiowy, a górną 3. kręg piersiowy.
  • Trzeci blok obręczy barkowej ograniczony jest obrysem kończyn i barków.
Przy prawidłowej postawie ciała te trzy  odcinki ustawione są względem siebie  w sposób zrównoważony, równolegle do siebie względem podstawy ciała. W projekcji bocznej, wskutek fizjologicznych krzywizn kręgosłupa, te  trzy  odcinki przyjmują  kształt trapezów. W zależności od wady dochodzi do przesunięcia odcinków względem siebie co skutkuje utworzeniem klinów:
  • w  tzw.  skolioza  trzyłukowej: trzy ostre konce klinów skręcają się do przodu, a trzy szerokie części klinów skręcają się do tyłu tworząc trzy skręcenia tułowia wokół osi pionowej. Mechanizm ten tworzy trzy wyniosłości kifotyczne i trzy wklęsłości lordotyczne.
  •   w tzw. w metodzie skoliozie czterołukowej:  dodatkowo blok miedniczy dzieli się na część lędźwiową i miedniczą,  i te dwie części ustawione są względem siebie w kontrwygięciu.
  • w przypadku np. choroby Scheuermanna dochodzi do symetrycznych odchyleń od prawidłowej postawy ciała w płaszczyźnie strzałkowej (hiperkifoza) powodujących tworzenie się trzech strzałkowych klinów co skutkuje patologicznym ukształtowaniem krzywizn kręgosłupa.
Metoda oparta jest na asymetrycznych derotujących ćwiczeniach  oddechowych połączonych z równoczesną trójwymiarową korekcją. System polega na stosowaniu ćwiczeń w trzech płaszczyznach: czołowej, strzałkowej i poprzecznej. Stosowane rodzaje ćwiczeń:
  • wentylacyjne wykorzystujące tzw. obrotowo-kątowy oddech.
  • mobilizacyjne - mające na celu poprawę czynności ruchowych stawów, zwłaszcza kręgosłupa i obu obręczy,
  • kształtujące (formujące) - ćwiczenia derotacyjne  tułowia i obręczy barkowej oraz stabilizujące na uzyskaną korekcję,
  •  rozciągająco-siłowe  działające derotacyjnie na kręgosłup oraz korygujące wszystkie składowe. Najczęściej są to ćwiczenia izometryczne  powiązane z ćwiczeniami czynnymi właściwymi.
  • elongacyjne (w zwisach) - wydłużanie kręgosłupa, działanie wywierające wpływ głównie na więzadła, torebki stawowe i ścięgna.
Metoda Schrotth jest jedną z 7- u metod postępowania terapeutycznego w przypadku skolioz rekonendowaną przez SOSORT.