Kilka słów na temat rehabilitacji

Rehabilitacja

(z języka łac. halilitas- zręczność, sprawność , re- zwrotność, powrót, na nowo) to kompleksowe postępowanie, które ma na celu przywrócenie pacjentowi pełnej lub możliwej do osiągnięcia sprawności fizycznej i psychicznej, zdolności do pracy oraz umożliwienie  czynnego udziału w życiu społecznym. Współcześnie (głównie w nazewnictwie międzynarodowym) pojęcie rehabilitacja jest zastępowane pojęciem fizjoterapia, a rehabilitant - fizjoterapeuta.  

Fizjoterapia

(ang. physical therapy, physiotherapy, PT) jest pojęciem nierozerwalnie związanym z rehabilitacją medyczną. Przez fizjoterapię rozumie się zespół metod leczniczych wykorzystujących zjawisko reaktywności organizmu na bodźce. Rozróżnia się następujące działy fizjoterapii: kinezyterapię (w tym:  różne metody kinezyterapeutyczne np.: PNF, terapię manualną, i.) oraz  fizykoterapię ( w tym: światłolecznictwo, elektroterapię, ultradźwięki, itd.). Celem fizjoterapii jest zapobieganie postępowi i nawrotom choroby, usuwanie różnych dolegliwości,  przywracanie sprawności fizycznej oraz stwarzanie warunków do optymalnego rozwoju w przypadku dzieci i młodzieży.  

Dlaczego rehabilitacja funkcjonalna

Rehabilitacja funkcjonalna to postępowanie terapeutyczne ukierunkowane  na ułatwienie  bądź odtworzenie u  pacjenta  optymalnego funkcjonowania w otoczeniu. Nie skupia się ona jedynie na leczeniu konkretnej choroby, niedyspozycji czy urazu lecz na terapii wielokierunkowej, opartej  na ruchu, sferze fizycznej, psychicznej i emocjonalnej pacjenta. W rehabilitacji funkcjonalnej pacjent określa swoje ograniczenia i  potrzeby,  wskazuje istotne dla niego cele terapii. Terapeuta, w oparciu o posiadaną wiedzę i doświadczenie,  ocenia możliwości pacjenta i określa kierunki działania fizjoterapeutycznego.  Dzięki porozumieniu terapeuta - pacjent powstaje program terapeutyczny, który należy stale weryfikować i uzupełniać w celu uzyskania optymalnych efektów działania rehabilitacyjnego.  

Przykład:

Pacjentka, 60 lat, skolioza dwułukowa L/Th , zmiany zwyrodnieniowe stawów kręgosłupa i stawów obwodowych, skrócenie jednej kończyny dolnej na poziomie ok. 3 cm, skręcenie miednicy, itd. Cel Pacjenta: poprawienie techniki chodzenia, wyeliminowanie bólu stawu kolanowego, …,  i w tym wszystkim : „aby poziome paski na ulubionej bluzce były równoległe do podłoża”. Ostatni cel wydawałby się w pierwszym momencie śmieszny, ale jak wiele mówi o naszej pacjentce. Jeżeli ktoś zechce się nad tym „pragnieniem” zastanowić i pochylić czoła. Po latach terapii wiele się zmieniło, dużo pracy zostało wykonane a czas nie zawsze sprzyjał naszej Pacjentce. Jedno co można powiedzieć na pewno: pacjentka może i potrafi dobrze chodzić, stale ćwiczy i walczy o swoją sprawność. Pracuje w sposób uporządkowany, zaplanowany i stale weryfikowany- w zależności od potrzeb i możliwości.  I to co mnie cieszy zawsze, jak ją widzę:   poziome paski  na ulubionej bluzce na ogół są równoległe do podłoża.