Zgodnie z Kodeksem Rodzinnym i Opiekuńczym rodzice mają obowiązek dbać o dobro dziecka pod rygorem ingerencji przez sąd rodzinny we władzę rodzicielską. Rodzice powinni zapewnić dzieciom warunki umożliwiające prawidłowy rozwój fizyczny, psychiczny i emocjonalny.
Wyciąg z KRiO
„Art. 95.
§ 1. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.
§ 2. Dziecko pozostające pod władzą rodzicielską winno rodzicom posłuszeństwo, a w sprawach, w których może samodzielnie podejmować decyzje i składać oświadczenia woli, powinno wysłuchać opinii i zaleceń rodziców formułowanych dla jego dobra.
§ 3. Władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny.
§ 4. Rodzice przed powzięciem decyzji w ważniejszych sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka powinni je wysłuchać, jeżeli rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości dziecka na to pozwala, oraz uwzględnić w miarę możliwości jego rozsądne życzenia.
Art. 96.
§ 1. Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.”
W sytuacji, w której rodzice, lub któreś z rodziców nadużywa władzy rodzicielskiej lub niedopełnia opieki narażony jest na ograniczenie władzy nad dzieckiem. Czym jest ograniczenie władzy?
Polega ono na narzuceniu przez Sąd Rodzinny dodatkowych obowiązków, których realizacja ma doprowadzić do poprawy warunków opiekuńczo-wychowawczych małoletnich dzieci. Zgodnie z art. 109 KRiO sąd może:
1) zobowiązać rodziców oraz małoletniego do określonego postępowania, w szczególności do pracy z asystentem rodziny, realizowania innych form pracy z rodziną, skierować małoletniego do placówki wsparcia dziennego, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej lub skierować rodziców do placówki albo specjalisty zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń;
2) określić, jakie czynności nie mogą być przez rodziców dokonywane bez zezwolenia sądu, albo poddać rodziców innym ograniczeniom, jakim podlega opiekun;
3) poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej stałemu nadzorowi kuratora sądowego;
4) skierować małoletniego do organizacji lub instytucji powołanej do przygotowania zawodowego albo do innej placówki sprawującej częściową pieczę nad dziećmi;
5) zarządzić umieszczenie małoletniego w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka albo w instytucjonalnej pieczy zastępczej albo powierzyć tymczasowo pełnienie funkcji rodziny zastępczej małżonkom lub osobie, niespełniającym warunków dotyczących rodzin zastępczych, w zakresie niezbędnych szkoleń, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.
6) powierzyć zarząd majątkiem małoletniego ustanowionemu w tym celu kuratorowi.
Skąd sąd nabywa wiedzy na temat sytuacji opiekuńczo-wychowawczej małoletnich dzieci?
Zgodnie z art. 572 Kodeksu Postępowania Cywilnego, każdy komu znane jest zdarzenie uzasadniające wszczęcie postępowania z urzędu, obowiązany jest zawiadomić o nim sąd opiekuńczy. Szczególnie obowiązek ten spoczywa na urzędach stanu cywilnego, sądach, prokuratorach, notariuszach, komornikach, organach samorządu i administracji rządowej, organach Policji, placówkach oświatowych, opiekunach społecznych oraz organizacjach i zakładach zajmujących się opieką nad dziećmi lub osobami psychicznie chorymi. Zatem każdy, kto ma kontakt z dziećmi i dostrzega jakiekolwiek uchybienia w opiece nad nimi ma obowiązek zawiadomić o tym sąd. Postępowanie opiekuńcze toczy się już wtedy z urzędu a Sąd ma obowiązek wyjaśnić całą sprawę i wydać odpowiednie zarządzenia.
Nasz Gabinet Rehabilitacyjno – Terapeutyczny powstał z myślą m.in. o pomocy osobom, którzy muszą zmierzyć się z trudną sytuacją oskarżenia o zaniedbywanie władzy rodzicielskiej lub jej nadużywanie. Zadaniem psychologa jest zdiagnozowanie problemów emocjonalnych, osobowościowych (mentalnych) oraz problemów z zachowaniem (behawioralnych).
Specjalista do spraw rodzinnych może Państwu wyjaśnić mechanizmy prowadzenia spraw sądowych – rodzinnych, możliwości obrony przed niepotrzebną ingerencją sądu lub napisać wniosek o ograniczenie władzy rodzicielskiej – jeżeli jest taka potrzeba. W przypadku spraw rozwodowych lub o separację sporządzi z Państwem tekst ugody i sposobu realizowania opieki nad dziećmi.
Ostatni wpis w psychologia, rodzina i prawo
Brak komentarzy
Comments are closed.